dinsdag 23 mei 2017

Dwingelderveld (Kralo, Holtveen)

't Is heerlijk weer voor een wandeling. Er zijn nog wat buitjes voorspeld, maar misschien hebben we geluk en blijft 't droog. Vanmiddag gaan we richting Kralo en het Holtveen.

We lopen richting de hei over een breed zandpad. Komt daar een trekker aangestoven.
Tja, die moet ook naar z'n akkertje. 

Een mooie wolkenlucht boven de Kralose Plassen. Zou dat de bui zijn die was voorspeld?

Een reegeit schrikt van een paar fietsers die op de weg Lhee-Kralo rijden. 

Even verderop blijft ze staan kijken.
Ze valt bijna niet op tussen de kleuren van heide en pijpenstrootje. 
Als je 't niet weet, zie je haar niet staan.
Linksboven de ree vliegt een kievit.

We gaan verder richting Holtveen. 
Alle mensen, wat zit daar voor grote rups in die boom? Het is een veelvraat. Hij verandert in een grote nachtvlinder die overdag actief is en tot de spinners-familie behoort.


Wat een vreetzak! Zie je hoe hij de blaadjes naar binnen werkt?

We zien de wereld aan juffertjes en libellen. Dit is de watersnuffel.

We zien een mooie viervleklibel...

... en een vuurjuffer.

Een rups met punkhaar! Het is de rups van de grote beervlinder, ook een nachtvlinder.

Mooie wolken en nog steeds (gelukkig) geen regen.

De tormentil bloeit vooral op schrale grond. Herkenbaar aan z'n vier kroonblaadjes.

Eén van de wilgen zit vol schuimbolletjes. Wij noemden dat vroeger koekoeksspuug. 
Het wordt gemaakt door de schuimcicade. In het schuim zit de nimf hiervan. Hij zuigt het sap uit de bladeren van de boom.

Twee nijlganzen, heel relaxed op een dode boomstam.

Een groentje op een dennentak. Zie je al die bladluizen op de tak?

Een groepje ruiters geniet op een andere manier van de ruimte in het Dwingelderveld.

Langs het fietspad zien we het heidekartelblad, een giftige, halfparasitaire plant. 
Hij staat in Nederland op de rode lijst. Ik had 'm nog niet eerder gezien.

Langs de bosrand bloeit het robertskruid. 
Vroeger noemde men dit ook wel stinkende ooievaarsbek.

De salomonszegel staat ook in bloei.

Dit kleine gele bloemetje is de kleine klaver. Vrij algemeen in grasland en bermen.

We kijken nog even over de leuning van de brug over de Ruiner Aa. 
Er is van alles te zien in het water.

Er zwemmen nog heel veel kikkervisjes...

... en een grote tor, het is niet de geelgerande, maar de grote spinnende watertor.


Het was weer genieten in het Dwingelderveld. 
Thuisgekomen hebben we nog even in de tuin gezeten waar deze libelle ons gezelschap kwam houden. 

Wil je deze route met mij meelopen? Op vrijdag 11 augustus om 10 uur start deze postkoetsroute bij het Olde Posthuus. Je kunt je hiervoor opgeven via de site van Natuurmonumenten.

2 opmerkingen: